301 işçinin katledildiği Soma Eynez kömür işletmesinin yan sahasında bulunan İmbat Madencilik’te 18 Aralıktan bu yana direniş sürüyor.Çoğunluğu Kınık’tan olan sendikalı 29 işçinin, kendilerine somut bir neden gösterilmeden, işten çıkarılması üzerine işçiler maden sahasında direnişe başladı. Direnişin ilk günlerinde işçiler jandarma tarafından darp edildi ve gözaltına alındı sonrasında maden güvenliğinin saldırısına uğradılar ama yılmadılar. Başlayan direniş listedeki 700 işçinin çıkarılmasının önüne geçerek ilk kazanımını elde etmiş oldu. İşçiler, ilk günden beri işletmenin her türlü engellemesine karşın yağmur, çamur, kar, soğuk demeden madenin girişinde direniyor ve işlerini geri istiyorlar.

Direnişin büyümesini engellemek isteyen İmbat madencilik, direnen işçilere şirketten su verilmesini yasaklamış, tuvalet ihtiyaçlarını karşılamaları için tuvaletleri kullanmalarını engellemiş, ısınma ihtiyaçları için ateş yakmalarını engellemek amacıyla etraftaki odunları diğer çalışan işçilere toplatmış, direnen işçilerin yanına gidilmesi, selam verilmesini ve destek verilmesini yasaklamış durumda, son paylaşılan bilgilere göre dışarıdan ziyarete gelenlerin direnen işçilerin yanlarına gitmesi de engellemeye çalışılıyor. Bunun üzerine 2. Bir direniş çadırı da Alsancak’ta kurulmuş durumda.

Soma bölgelesinde bundan 15 yıl önce 59 köyün 52'sinde tütün ekiliyordu. Ancak Tekel’in özelleştirilmesiyle tütün alımı son buldu. Bölgenin diğer önemli geçim kaynağı olan hayvancılık da aynı kaderi paylaştı. Bunun üzerine çiftçilerin tütün ektikleri, sürü otlattıkları dağların kalbini kazmaktan başka çareleri kalmadı, çoğunun tek şansı madenlerde işçi olmaktı. Madene girmek istemeyenler için tek çıkış yolu doğup büyüdükleri toprakları terk etmekti. Sistemli şekilde uyguladığı vahşi metodlarla bölge halkını madene muhtaç eden maden sermayesi, şimdi de onları işten atıyor.

İş güvenliği yatırımlarını en aza indirip karlılığı amaçlayan ve bu nedenle işçileri her gün ölümle burun buruna getiren maden sermayesi, şimdi işçi emeğini sömürmekle de kalmayıp nesillerdir hayatlarını geçirdikleri topraklarda onları açlığa ve sefalete makum ediyor. Bu durum işçi sınıfının “zincirlerinden başka kaybedecek bir şeyi olmadığını” bir kez daha tüm çıplaklığıyla gösteriyor. Direnen işçiler maden de çalışan akadaşlarına en güzel mesajı hazırladıkları pankartla veriyorlar: “Buraya bak! Dün bizim de işimiz vardı!”. Patrondan talepleri ise çok net: “İşimizi geri istiyoruz!”

Tüm kamuoyunu ve sivil toplum kuruluşlarını bu konuda duyarlılığa davet ediyor, işçilerin haklı direnişini selamlıyoruz.