Barış İçin Akademisyenler'den dernek üyemiz, meslektaşımız, hocamız, arkadaşımız Boğaziçi Üniversitesi Psikoloji Bölümü Öğretim Üyesi Esra Mungan ile iki akademisyen arkadaşımız Muzaffer Kaya ve Kıvanç Ersoy hukukçuların "siyasi" olarak nitelendirdiği bir kararla tutuklandı. Chris Stephenson sınır dışı edildi. Yakalama kararı olan dördüncü akademisyen arkadaşımız Meral Camcı ise ülke dışında olduğu için şimdilik özgür. 

Suç olarak tanımlanan eylemleri, ülkemizdeki şiddet ortamına dikkat çekmek, ve devletin işlediği savaş hukukuna aykırı şiddet eylemleri dahil, tüm şiddet pratiklerini ve savaşı durdurmak için vatandaşı oldukları, vergilerini ödedikleri devlete sorumluluğunu hatırlatmak adına, 1128 akademisyenin imzacısı olduğu "Bu suça ortak olmayacağız"  başlıklı bildiriye imza atmaları ve imzalarının arkasında olduklarını, barışta ısrarcı olduklarını ifade eden basın açıklamasında, insiyatif adına sözcü olmalarıydı. Tutuklama kararı çıkan dört kişinin yerinde, diğer imzacı akademisyenlerin, veya söz konusu metne destek için imza kampanyasını büyüten öğrenciler, sağlıkçılar, mühendisler gibi farklı gruplardan barış talebi olan imzacılardan, bizlerden birimizin olabileceğini,  bu tutuklamaların barış talebini yükselten imzacı tüm akademisyenleri ve diğer barış taraftarlarını yıldırma, sindirme amacı taşıdığını biliyoruz. Arkadaşlarımızın kapatılması, sevdiklerinden, işlerinden, öğrencilerinden koparılması dolayısıyla çok üzgün ve öfkeliyiz...

Üniversiteler, toplum yararına bilgi üretme, bilgiyi tartışmaya açma, bilgiyi genç nesillere aktarma,  ve bilgiyi yaygınlaştırma iddiası taşıyan kurumlar olma özelliğiyle bağımsızlık ve özgürlüğe ihtiyaç duyar. Ve bilim de "itaatsiz olana"...Tüm bilim dallarının, ama özellikle sosyal bilimlerin, insanı ve toplumu anlama ve anlatma sürecinde, üzerindeki her tür iktidardan arınma çabası içinde bulunması bilimsellik için önkoşuldur.  Bilim insanı kimliği ve sorumluluğu, akademisyenlere, sosyal bilimcilere, risklerine rağmen doğru bildikleri gerçekleri ifade etme görevini yükler. 1128 akademisyen, içinde yaşadıkları topluma ve icra ettikleri bilime duydukları sorumlulukla, yakıcı savaş gündemine dikkat çekmiş ve devlet yetkililerini toplum içindeki huzur ve barışın tesisi için sorumluluk almaya davet etmiştir. Bu akademisyenler içinde meslektaşlarımızın, psikologların da bulunması şaşırtıcı olamaz çünkü bireysel iyilik halinin, toplumsal bir refah ve huzura ulaşmakla mümkün olduğunu biliriz. Özgürlük, adalet, dayanışma ve barışı savunmak, bir psikoloğun sadece insani değil, mesleki de görevidir.  Ve yine bu mesleki sorumluluğumuzla, Barış için Akademisyenlerin imzaladıkları metinde bahsi geçen halkların yaşam hakkı, özgürlük ve güvenlik haklarını bizler de savunuyor ve akademisyenlere yönelik baskılara ve tutuklamalara karşı ses çıkaracağımızı dile getiriyoruz. 

Meslektaşımız Esra Mungan yalnız değildir !

Muzaffer Kaya yalnız değildir!

Kıvanç Ersoy yalnız değildir!

Chris Stephenson yalnız değildir!

Barışın akademisyenleri yalnız değildir !

***

Akademîsyenên Aşıtıyê Ne Bı Tenê Ne!

Di nav akademisyenên aşitiyê, endama komeleya me, hempîşeya me, mamosteya me, hevala me ya li Zaningeha Boğaziçi’yê akademîsyena beşa derûnnasiyê ye Esra Mungan û du akademîsyenên din Muzaffer Kaya, Kıvanç Ersoy bi sedemeke ku  jê re  “siyasî” tê gotin hatin girtin. Chris Stephenson, ji welêt hat derxistin. Ji bo hevala me akademisyen Meral Camcı jî her çiqas biryara lêgirtinê girtibin jî ji bo ku derveyî welêt e aniha azad e. Çalakiyên wan ku wekî sûcê tê bilêvkirin; balê li tundiya nav welat kişandin, pratîkên tundiyê ku tevî yên ji destê dewletê bi awayekî bêhiqûkî hatine kirin, ji bo sekinandina van hemû pratîkên tundiyê û şerê, tevî armanca bibîrxistina berpirsiyariya dewletê, îmzekirina belavoka  “em nabin şirîkê vê sûcê” ku 1128 akademîsyen  îmze kirine, di daxuyaniya çapemiyê de bi bergerî ser aşitiyê sekinîn û berdevkbûna înîsiyatîfê  ye. Ev kesên ku girtina wan hatine xwestin dibe ku yek ji akademîsyenên din ku îmze avêtibûn belavokê ba, an ji xwendevanên ku helmeta îmzeyan belav kirine ba, an  ji nav komên tenduristiyê, endezyariyê ku îmze avêtine  ba, an yekî ji me ba. Em zanin ku armanca van girtinan acizkirin û qutifandina akademîsyenan û hemû aşitîxwazan e. Bi girtina hevalên me ji ber ku ji hezkiriyên xwe, ji karên xwe, ji xwendevanên xwe hatine dûrxistin em gelekî xemgîn û bihêrs in…

Zanîngeh ji bo taybetiyên xwe yên;  ji bo fêda civakê hilberîna zanyariyê, ser zanyariyê niqaşkirin, ji bo nifşên nû parastina zanyariyê û belavkirina zanyariyê re divê azad û serbixwe bin. Pêdiviya zanînê bi yên ku îtaetê nakin heye. Hemû beşên zanyariyê lê bi taybetî  zanyariya civakî divê di  pêvajoya fêmkirina mirov û civakê de ji hemû nîşaneyên serdest were dûrgirtin. Nasname û berpirsiyariya zanyariyê ji akademisyenan re, zanyarên civakî re tevî talûkeyan gotin û belavkirina rastiyê ye. 1128 akademîsyen bi berpirsiyariya civak û zanistê, balê li şerê kişandine û ji bo aramiya civakê berpirsiyariya dewletê bi bîr xistine. Helbet di nav wan akademîsyenan wê derûnnas jî hebin. Em zanin ku ji bo başiya kesan, aramiya civakî hewce ye. Ji bo derûnnasan parastina azadiyê, dadê, piştgirî û aşitiyê ne tene wezîfeyeke mirovî her wiha wezîfeyeke pîşeyî ye jî. Bi vê berpirsiyariya pîşeyî, belavoka ku akademisyen îmze kirine ya ku qala mafê jîn, azadî û ewlehiya gelan dike em jî diparêzin û em ê li hember zext û zordariyên li ser akademîsyenan dengê xwe bilind bikin.

Hempîşeya me Esra Mungan ne bi tenê ye!

            Muzaffer Kaya ne bi tenê ye!

            Kıvanç Ersoy ne bi tenê ye!

          Chris Stephenson ne bi tenê ye!

Akademîsyenên aşitiyê ne bi tenê ne!

Komeleya Derûnnasên Ji Bo Piştevaniya Civakî

***

 

Our association member, our colleague, our professor, and our friend, assistant professor of the psychology department at Boğaziçi University Esra Mungan, as well as two other friends from academia, Muzaffer Kaya and Kıvanç Ersoy were arrested on 15 March 2016 based on a court decision considered “political” by their lawyers. The following day, Chris Stephenson was subject to a deportation decision from the court. A warrant was issued against another friend from academia, Meral Camcı, is free for now, as she has been abroad. 

Their actions, which have been labeled criminal, can be summarized as drawing attention to the atmosphere of violence in Turkey, and to remind the state of which they are citizens, which they pay taxes to, of its duties and responsibilities. They did so by signing the petition “We won’t be party to this crime,” joined by 1128 academics, for standing behind the initiative, and for being spokespersons for peace on behalf of that initiative. We know that it could be any one of the other petitioner academics, or members of other petitioner groups such as students, health care professionals, engineers, and others who demanded peace and thus extended their support for the aforementioned petition text, who could be in their place now. We know that these arrests aim to discourage and intimidate other defenders of peace. We are saddened as well as angry for our friends, whose imprisonment and deportation tears them away from their loved ones, their professions, their students…

Universities are institutions that create knowledge and discussion, transmit that knowledge to new generations, and spread that knowledge for the sake of society, and as such, are always in need of independence and freedom. And science needs “the disobedient”… All scientific disciplines in general, and social sciences in particular, must be free from all kinds of influential power in the process of understanding and explaining humanity and society. For academics and (social) scientists, the identity and the responsibility of being a scientist comes with the duty of stating the realities they consider true, despite any risk. With the responsibility  they feel toward the society they live in as well as toward the sciences they carry out, the 1128 academics drew attention to the tormenting war context and invited the state to bear its responsibilities for establishing serenity and peace in society. Given that, as psychologists we all know that societal peace and serenity are needed to reach the individual well-being, it is not surprising to us that among these academics, we have colleagues as well. Defending freedom, justice, solidarity, and peace is a humanitarian as well as professional duty of a psychologist. With the same responsibility, we state that  we will defend people’s rights to life, to freedom, and to security, as written in the text of the petition signed by Academics for Peace. We state that we will raise our voices against the oppression and the arrests toward academics.

Our colleague Esra Mungan is not alone!

Muzaffer Kaya is not alone!

Kıvanç Ersoy is not alone!

Chris Stephenson is not alone!

Academics for Peace are not alone!