Psikoloji, politik ve tarihseldir. Elestirel psikologlar, bu gercekliklerden yola cikarak, esitlik ve haklar temelinde, her turlu ayrimciliga karsi bir hatta, ozgürlesmeci ve cogulcu toplumsal bir psikoloji teorisi ve pratigi yaratmayi hedefler.
Elestirel psikologlar, genel olarak psikologların, psikoloji ogrencilerinin, akademisyenlerin ve diger psikolojik destek ve hizmet alanı calisanlarinin kendi alanlarinda karsilastiklari ya da bizzat psikoloji pratiginden kaynaklanan sorunlari gündemlestirir ve bunlarla mucadele eder. Bu baglamda; icinde yasadigimiz toplumun yerelliklerinde gerceklesen olaylar, ideolojik yönlen(dir)meler, medya eliyle sunulan bilgiler, herhangi bir orgutun (devlet organlari veya STK olabilir) sistematik bicimde uyguladigi politikaların ciktilari vb. her türlü toplumsal hat, mücadele alanına girmektedir.
Elestirel psikologlar, psikososyal refahin en temel tasi olan insan haklarini ve insan haklari mucadelelerini kayitsiz sartsiz destekler.
Elestirel psikologlar, bilimsel ve politika disi oldugunu iddia eden psikoloji disiplininin, tam da bu iki iddia araciligiyla toplumsal celiskileri gorunmez kilabildigini ve toplumsal esitsizliklerin yeniden üretilmesinde aktif bir rol oynayabildigini iddia ederler.Bu sürecleri ifsa etmek amaciyla, elestirel psikologlar disiplinlerarasi bir yaklasimla düşünce ve eylem uretirler. Elestirel psikologlar, psikolojinin (ve her turlu sosyal bilimsel aktivitenin) toplumsal duzenlemedeki fonksiyonu acisindan politik oldugunu kabul edip, esitlikci, ozgurlesmeci ve cogulcu bir teori ve pratik uretmeye calisirlar.
Elestirel psikologlar, ürettikleri teori ve pratikte içinde bulundukları tarihsel ve kültürel bağlamı hesaba katarlar.